Zijn calcium en magnesium antagonisten ?

Verhouding Calcium en Magnesium

Calcium en magnesium worden in het menselijk lichaam beschouwd als fysiologische antagonisten, wat betekent dat ze tegengestelde effecten hebben op bepaalde processen in het lichaam.
Belangrijke functies van Calcium en Magnesium als tegenspelers:
Calcium is essentieel voor de gezondheid van botten en tanden, spiercontractie, zenuwsignalering en bloedstolling.
Magnesium is belangrijk voor spierontspanning, energieproductie, zenuwfunctie en de regulatie van de bloedsuikerspiegel.

Wat zijn de Antagonistische effecten van Ca en Mg

Spiercontractie: Calcium stimuleert spiercontractie, terwijl magnesium spierontspanning bevordert.
Zenuwsignaaloverdracht: Calcium speelt een rol bij de excitatie van zenuwcellen, terwijl magnesium kalmerend werkt en zenuwactiviteit kan verminderen.
Bloedstolling: Calcium is nodig voor de bloedstolling, terwijl magnesium bloedverdunnende eigenschappen heeft.

Ondanks deze antagonistische effecten zijn calcium en magnesium allebei essentieel voor een goede gezondheid.
Het is belangrijk om een ​​goede balans te vinden tussen de inname van beide mineralen.
Een tekort aan of een overschot aan een van beide mineralen kan leiden tot gezondheidsproblemen.

Wat is het effect van calcium en magnesiumtekort

Voorbeelden van calcium- en magnesiumtekorten zijn:
Calciumtekort: osteoporose, spierkrampen, tetanie.
Magnesiumtekort: spierzwakte, vermoeidheid, hoge bloeddruk, hartritmestoornissen.

Het is belangrijk om een ​​gevarieerd en gezond dieet te eten dat rijk is aan calcium en magnesium.
Goede bronnen van calcium zijn zuivelproducten, bladgroenten en calciumhoudende voedingsmiddelen.
Goede bronnen van magnesium zijn groene bladgroenten, noten, zaden (zoals bvb Chiazaden) en volkoren granen.

In veel gevallen zal suppletie met magnesium nodig zijn.
Raadpleeg je arts of diëtist voor meer informatie over de juiste magnesiuminname.

Komt magnesiumtekort vaker voor dan calciumtekort

In de algemene populatie komt een magnesiumtekort vaker voor dan een calciumtekort.
En dit om verschillende redenen:

Voedingsinname: De meeste mensen consumeren minder magnesium dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH).
Magnesium zit in veel voedingsmiddelen, maar de hoeveelheid kan variëren afhankelijk van de landbouwpraktijken en de voedselverwerking. Calcium daarentegen komt voor in een meer geconcentreerde vorm in voedingsmiddelen zoals zuivelproducten, die veel mensen regelmatig consumeren.

Opname: De opname van magnesium door het lichaam kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals stress, diarree en het gebruik van bepaalde medicijnen. De opname van calcium is over het algemeen minder gevoelig voor deze factoren.

Uitscheiding: Magnesium wordt via de urine en ontlasting uitgescheiden.
Calcium wordt voornamelijk via de ontlasting uitgescheiden.
Factoren die de uitscheiding van magnesium verhogen, zoals overmatig zweten of het gebruik van diuretica, kunnen het risico op een tekort vergroten.

Wie loopt een groter risico op een magnesiumtekort

Volgende groepen mensen lopen een nog groter risico op een magnesiumtekort:
Ouderen: De opname en het gebruik van magnesium nemen met de leeftijd af.
Bij spijsverteringsproblemen: Aandoeningen zoals coeliakie en de ziekte van Crohn kunnen de opname van magnesium beïnvloeden.
Alcoholgebruikers: Alcohol verhoogt de uitscheiding van magnesium via de urine.(cfr de kater achteraf)
Mensen met diabetes: Diabetes type 2 kan de opname en het gebruik van magnesium beïnvloeden.